ვაკეში, რაზმაძის ქუჩაზე მდებარე ბინა დიზაინერ ნინო ჩხარტიშვილის ხელით სრულიად ახალ სიცოცხლეს იძენს. პროექტის მთავარი ამოცანა იყო განახლება ისე, რომ წარსული და აწმყო ერთ მთლიან სივრცედ გადაქცეულიყო — სივრცედ, სადაც ძველი „არქიტექტურული სული“ და თანამედროვე ფორმა ბუნებრივად თანაიარსებებდა.
გარდასახვა დაიწყო გეგმარებით — მოშორებული იქნა ყველა ტიხარი, რომელიც სინათლის თავისუფალ მოძრაობას აფერხებდა. შედეგად, ბინამ ჰაეროვანი და ნათელი ხასიათი შეიძინა.
როგორც დიზაინერი აღნიშნავს, გეგმარების პროცესში ქვაკუთხედად იქცა შიდა ეზოს ხედი და მასთან ვიზუალური კავშირის ხაზგასმა. ეზოზე გამავალი ფანჯრები სიმშვიდისა და ჰარმონიის განცდას იძლევა, ხოლო გამწვანებული შიდა სივრცე ინტერიერის ორგანულ ნაწილად იქცა.
სამზარეულო გამოყოფილია საერთო ზონისგან ორი სარკის სვეტით, რაც ქმნის მსუბუქ, წარმოსახვით საზღვარს ამ ორ სივრცეს შორის. სამზარეულოს წყობა ვითარდება სვეტებს შორის მოქცეული ვიტრაჟის ირგვლივ. ბუნებრივი შავი ქვის მოპირკეთება ჰარმონიულად ერწყმის მუქი ტონალობის პანელებს, რომლებიც ოქროსფერი დეტალებითაა გამდიდრებული.
მისაღებ ოთახში სიმეტრია და მატერია თანაბარ როლს ასრულებს: რბილი ტექსტილის დივანი და გრაფიკული ტყავის სავარძლები გამჭვირვალე მაგიდის ირგვლივ სიმშვიდისა და ფორმის ბალანსს ქმნის. იატაკის ფაქტურა და ბუნებრივი ბეწვის ხალიჩა სივრცის ხაზს აგრძელებს — მაგიდის მეტალის ფეხები კი ამ ხაზს არქიტექტურულ რიტმად გარდაქმნის.
დიზაინის კომპოზიციურ ცენტრად მურანოს ჭაღი გვევლინება — დინამიკური ფორმით ის სინათლესა და მოძრაობას აერთიანებს. მასთან ჰარმონიაშია მინიმალისტური მეტალის სანათები, რომლებიც სინათლეს რბილად და თანაბრად ანაწილებენ. შედეგად იქმნება ატმოსფერო, სადაც სისუფთავე და ექსპრესია ერთდროულად ჩანს — სივრცე ცოცხალია, მაგრამ მშვიდი.
საძინებელი ბინის ინტიმური განყოფილებაა. აქ ნინო ჩხარტიშვილმა ხის, ტყავისა და შუშის ურთიერთქმედებით შექმნა ტაქტილური ბალანსი. ხის კარადის მკვეთრი ტექსტურა კონტრასტს ქმნის ბუნებრივი ტყავის საწოლთან, ხოლო მურანოს ჭაღის მსუბუქი ელეგანტურობა ოთახს დახვეწილობას სძენს. განათების რბილი ინტენსივობა და ფერების მშვიდი ტონი ქმნის გარემოს, რომელიც სრულად განკუთვნილია დასვენებისა და შინაგანი ჰარმონიისთვის.
ეს ბინა თითქოს ორ ეპოქას შორის დამაკავშირებელი ხიდია — სივრცე, რომელიც ინარჩუნებს წარსულის ხსოვნას და ამავდროულად ქმნის ახალ ისტორიას. სწორედ ამ „ჰარმონიულ ბალანსში“ იშლება პროექტის ავტორის მთავარი ხიბლი — უწყვეტი ნარატივი წარსულსა და აწმყოს შორის.
პროექტის ავტორი: ნინო ჩხარტიშვილი
